ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ ΚΑΙ......

 Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΓΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΕΣ ΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ! (?)

Οι απόψεις σας

Κύριε καθηγητά εσάς ποιος θα σας σωφρονίσει? Εγώ δεν έχω αυτά τα προσόντα γιατί η γραμματική μου γνώση είναι ΣΤ΄ δημοτικού, μου την στέρησαν χωρίς την θέληση μου πρωτίστως οι γονείς μου γιατί έτσι νόμιζαν ότι κάνουν το σωστό. Τα πολλά γράμματα (περισσότερα από τα 24) για αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να ήταν και πλεονασμός, - και γιατί όχι, αφού και οι ίδιοι ήταν αναλφάβητη. Αφότου πήρα πλέων τη ζωή στα δικά μου χέρια, διαπίστωσα ότι και οι γονείς μου ήταν αδικημένοι και η αδικία προς εμένα ήταν ‘’κληρονομική!’’ Τώρα που είμαι 70 χρόνων παππούς, έχω σωρευμένοι πείρα επί του θέματος και θλίβομαι. Θλίβομαι γιατί σήμερα τα παιδιά μπορεί να πηγαίνουν στο σχολείο, - αλά όχι για να μορφωθούν, για κάτι χειρότερο: διδάσκονται την αγραμματοσύνη με επιστημονικό τρόπο, δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά άλλωστε, αφού αυτή είναι και η εποχή που ζούμε. Αυτή η άθλια ‘’κληρονομικότητα’’ ταξική θα έλεγα, συνεχίζεται και μάλιστα με το αζημίωτο, μια περιουσία ξοδεύει ο γονιός για το άχρηστο χαρτί που θα έχει την δική σας υπογραφή κύριε καθηγητά. Και αν τολμήσουν να αντισταθούν σε αυτή την κοροϊδία, αντί να τους στηρίξετε όπως οφείλετε να κάνετε και να υπερασπιστείτε τα αυτονόητα,(αυτά είναι τα αυτονόητα και όχι η ενσωμάτωση με τον δήμιο,) ή έστω να σιωπήσετε αν σας δεσμεύει η κομματική σας προτίμηση, καταφέρεστε περί του αντιθέτου. Έλεος! Μικρή χώρα είμαστε και γνωριζόμαστε μεταξύ μας. άξιος ο μισθός σας.

ΥΓ αν η σύνταξη του παρόντος δεν είναι στη σωστή γραφή, δεν θα ζητήσω συγνώμη γιατί δεν την χρωστάω σε κανένα, αυτά κατάφερα να μάθω και τα έμαθα μόνος μου…

Παναγιώτης Αγγελόπουλος1/3/2012 19:43

Διαβάστε το άρθρο του κ καθηγητή και τα σχόλια: ΠΡΟΣΟΧΗ! γιατί και μερικά από τα σχόλια είναι μέρος του παιχνιδιού. Είναι δική μου διαπίστωση, γατί κάποια από τα δικά μου σχόλια δεν έχουν δημοσιευθεί. (?) οκ κύριος καθηγητής το δημοσίευσε: κατά την γνώμη μου αυτό τον τιμά.

 

[Τρίτη άποψη] Το ταπεινωμένο πανεπιστήμιο

Η πνευματική ηγεσία και ο ρόλος της στην εποχή της κρίσης

Του Αστέριου Κατσαμούρη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Το πανεπιστήμιο αντιμετωπίζεται από τις κοινωνίες της γνώσης ως πηγή δύναμης αλλά και ως φορέας φροντίδας τους. Τα πανεπιστημιακά ιδρύματα αποτελούν τους μεγαλύτερους και μοναδικούς φορείς προσφοράς στην ανάπτυξη του ανθρώπινου κεφαλαίου και των καινοτόμων προϊόντων, υλικών και μη. Η καινοτομία και η επιστημονική αριστεία είναι θεμελιώδη συστατικά του καλού πανεπιστημίου. Οι όροι αυτοί όμως δεν βγήκαν ούτε από παρθενογένεση ούτε ως τυχαία επινόηση ορισμένων εμπνευσμένων ερευνητών. Η ακατάπαυστη, μη φειδόμενη κόπου και χρόνου έρευνα και διδασκαλία, η συνεχής και στοχευμένη αξιολόγηση του πανεπιστημιακού έργου και του ιδιαίτερου έργου των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, η αποτελεσματική και πολυποίκιλη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων και η κοινωνική λογοδοσία δημιούργησαν με την πάροδο του χρόνου νέες θεσμικές λειτουργίες και νέες απαιτήσεις από την κοινωνία στο σύνολό της. Η ανάγκη για καινοτομία και επιστημονική αριστεία δημιουργήθηκαν μέσα από αυτές τις διαδικασίες και αποτελούν σήμερα τους βασικούς πυλώνες εξέλιξης και ανάπτυξης του επιστημονικού έργου.

Σήμερα, που η χώρα μας περνά μια από τις σοβαρότερες κρίσεις της ιστορίας της, ο απλός πολίτης θα προσδοκούσε ένα ελάχιστο: η πνευματική ηγεσία του να στέκεται χωρίς αμφιταλαντεύσεις στο ύψος των περιστάσεων και να είναι ο κύριος καθοδηγητής του στον επίπονο δρόμο της απεμπλοκής του από τα δεινά που συσσωρεύτηκαν από το υφιστάμενο εδώ και δεκαετίες σαθρό πολιτικό σύστημα. Δυστυχώς, το ελληνικό πανεπιστήμιο, αντί να πράττει τα αυτονόητα, έχει εδώ και χρόνια ενσωματώσει στις στοιχειώδεις λειτουργίες του τα χειρότερα στοιχεία του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο συχνά και με παρρησία λόγου (ο φαρισαϊσμός σε όλη τη μεγαλοπρέπειά του!) λοιδορούσε και λοιδορεί! Ετσι, η έρευνα και διδασκαλία μένουν στάσιμες, ο παιδαγωγός αντί να άγει τους παίδες άγεται από αυτούς και ο ακαδημαϊκός λόγος έχει πλήρως υποκατασταθεί από έναν θλιβερό κομματικό και συντεχνιακό λόγο και την συνεπακόλουθη κομματική ή συντεχνιακή συμπεριφορά.

Η όλη διαδικασία της πρόσφατης ματαίωσης των εκλογών των μελών των Συμβουλίων των ΑΕΙ της χώρας ήταν προϊόν της εξέλιξης συγκεκριμένου και καθαρά προαναγγελθέντος πραξικοπήματος και αποτελεί το έσχατο στοιχείο του ευτελισμού του ελληνικού πανεπιστημίου με απρόσμενες κοινωνικές συνέπειες. Είναι αδιανόητο οι απειλές βίας, οι τραμπουκισμοί και οι ύβρεις να ανήκουν στο ποινικό δίκαιο και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον απλό πολίτη, και τα όργανα της διοίκησης των ΑΕΙ και η Πολιτεία (Βουλή, αρμόδια υπουργεία, Δικαιοσύνη, Δημόσια Διοίκηση) να παρακολουθούν άβουλα την ετσιθελική επιβολή της απαγόρευσης του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι μέσα στο πανεπιστήμιο, όπου η ελεύθερη διακίνηση ιδεών είναι προαπαιτούμενο! Είναι δε εξόφθαλμη φαρσοκωμωδία οι αθεράπευτα υποστηρικτές του «θεσμού» του πανεπιστημιακού ασύλου να πρωτοστατούν στην κατάργησή του και μάλιστα εκ των έσω!

Προφανώς, ως καθηγητές έχουμε εκλεγεί στο ελληνικό πανεπιστήμιο με βάση το ερευνητικό, το διδακτικό και το συνολικό επιστημονικό έργο μας. Η ευγενής άμιλλα της εκλογής και εξέλιξή μας βασίστηκε στα προσόντα αυτά. Δεν έχουμε εκπαιδευτεί και ούτε εκλεγεί με τα προσόντα μελών που στελεχώνουν επίλεκτες μονάδες αντιμετώπισης της βίας και κομματικών ταγμάτων καταλήψεων. Ποτέ δεν διανοηθήκαμε ότι η βία εναντίον της ελεύθερης έκφρασης και της λειτουργίας των θεσμών θα ήταν καθεστώς σε πανεπιστήμιο μιας δημοκρατικής χώρας. Προ πάντων δε, ποτέ δεν διανοηθήκαμε ότι στο ελληνικό πανεπιστήμιο θα αναπτύσσονταν «ντόπιες πανεπιστημιακές δυνάμεις» καταστολής της ελεύθερης έκφρασης! Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να λειτουργεί όπως, όταν και, ιδιαίτερα, όσο το επιτρέπουν οι ενδοπανεπιστημιακές συντεχνίες και οι επεκτάσεις των κομμάτων μέσα σε αυτό. Τα κόμματα έπρεπε ήδη να έχουν διδαχθεί ότι η κομματική συμπεριφορά μέσα στο πανεπιστήμιο είναι θανάσιμος εχθρός του.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι δυνατόν η ελληνική κοινωνία να προσδοκά ότι ανήκει στις κοινωνίες της γνώσης και ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο θα αποκτήσει τα χαρακτηριστικά του καλού πανεπιστημίου που αναφέρθηκαν πιο πάνω; Προφανώς όχι. Το χρέος, συνεπώς, πρώτιστα της Πολιτείας και, στον βαθμό που της αναλογεί, όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι να πράξουν τα αυτονόητα, δηλαδή να εφαρμόσουν τους νόμους. Η βίαια επιβολή μικρών, αλλά ασύδοτων ομάδων επάνω στη δημοκρατία είναι ανεπίτρεπτη. Ας μην ξεχνάμε ότι η βία σε μια δημοκρατική χώρα δεν χαρακτηρίζει μόνο αυτούς που την ασκούν, αλλά και αυτούς που την ανέχονται!

Ο Αστέριος Κατσαμούρης είναι καθηγητής

Αγγειοχειρουργικής στο ΑΠΘ.

Οι απόψεις σας

Κύριε καθηγητά εσάς ποιος θα σας σωφρονίσει? Εγώ δεν έχω αυτά τα προσόντα γιατί η γραμματική μου γνώση είναι ΣΤ΄ δημοτικού, μου την στέρησαν χωρίς την θέληση μου πρωτίστως οι γονείς μου γιατί έτσι νόμιζαν ότι κάνουν το σωστό. Τα πολλά γράμματα (περισσότερα από τα 24) για αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να ήταν και πλεονασμός, - και γιατί όχι, αφού και οι ίδιοι ήταν αναλφάβητη. Αφότου πήρα πλέων τη ζωή στα δικά μου χέρια, διαπίστωσα ότι και οι γονείς μου ήταν αδικημένοι και η αδικία προς εμένα ήταν ‘’κληρονομική!’’ Τώρα που είμαι 70 χρόνων παππούς, έχω σωρευμένοι πείρα επί του θέματος και θλίβομαι. Θλίβομαι γιατί σήμερα τα παιδιά μπορεί να πηγαίνουν στο σχολείο, - αλά όχι για να μορφωθούν, για κάτι χειρότερο: διδάσκονται την αγραμματοσύνη με επιστημονικό τρόπο, δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά άλλωστε, αφού αυτή είναι και η εποχή που ζούμε. Αυτή η άθλια ‘’κληρονομικότητα’’ ταξική θα έλεγα, συνεχίζεται και μάλιστα με το αζημίωτο, μια περιουσία ξοδεύει ο γονιός για το άχρηστο χαρτί που θα έχει την δική σας υπογραφή κύριε καθηγητά. Και αν τολμήσουν να αντισταθούν σε αυτή την κοροϊδία, αντί να τους στηρίξετε όπως οφείλετε να κάνετε και να υπερασπιστείτε τα αυτονόητα,(αυτά είναι τα αυτονόητα και όχι η ενσωμάτωση με τον δήμιο,) ή έστω να σιωπήσετε αν σας δεσμεύει η κομματική σας προτίμηση, καταφέρεστε περί του αντιθέτου. Έλεος! Μικρή χώρα είμαστε και γνωριζόμαστε μεταξύ μας. άξιος ο μισθός σας.ΥΓ αν η σύνταξη του παρόντος δεν είναι στη σωστή γραφή, δεν θα ζητήσω συγνώμη γιατί δεν την χρωστάω σε κανένα, αυτά κατάφερα να μάθω και τα έμαθα μόνος μου…

Παναγιώτης Αγγελόπουλος1/3/2012 19:43

Στα χρόνια της δικτατορίας οι της ασφάλειας τρομοκρατούσαν τους φοιτητές και τους δημοκρατικούς καθηγητές.Σήμερα αυτό το ρόλο τον παίζουν κάποιοι προοδευτικοί νεοφασίστες.Στη κοινοβουλευτική δημοκρατία κυβερνά η πλειοψηφία.Μπορούν να μας πουν ποιό καθεστώς ονειρευονται αυτές οι μειοψηφίες;Ποιό είναι το πρότυπο τους;

ΓΙΑΝΝΗΣ1/3/2012 18:45

Συγχαρητήρια για το άρθρο σας. Εξαιρετικό. Βέβαια, η παράγραφος η σχετική με τα "προσόντα" των καθηγητών, και η εκλογή τους με βάση το ερευνητικό και επιστημονικό τους έργο απλά διαβάζεται με χαμόγελο, διότι αυτή τη στιγμή η πλειοψηφία των καθηγητών (εννοώ πάνω από το 50% σε όσους δεν τα πάνε πολύ καλά με την αριθμητική) έχουν μηδαμινό ερευνητικό έργο (όχι εσείς) και απλά έχουν καλές σχέσεις με ένα ή και περισσότερα πολιτικά κόμματα. Κατά τα άλλα το άρθρο λέει απλά την αλήθεια και θα πρέπει σύντομα να δοθεί μάχη για την ελευθερία του λόγου και των ιδεών στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ (και θα πρέπει αυτή να κερδηθεί αλλιώς χαθήκαμε όλοι).

Κ. Γιάννης1/3/2012 14:23

Συγχαρητήρια στον καθηγητή κ. Κατσαμούρη για το άρθρο του, "Το ταπεινωμένο πανεπιστήμιο". Είναι η έντιμη φωνή ενός πνευματικού ανθρώπου με ηθικό ανάστημα!... Μόνο με τέτοιους πανεπιστημιακούς διδασκάλους μπορούν να προκόψουν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Δ.Π.

Δημήτριος Πριόβουλος1/3/2012 11:57

Άξιος ο μισθός σου κε καθηγητά! Ξερετε και στην χούντα του 68, καθηγητές δίνανε τους φοιτητλες στην ΕΑΤ-ΕΣΑ

Στέλλα Ευσταθίο1/3/2012 11:19

Ας επικρατήσει κάποτε στην δύστυχη χώρα το φως και ας την καθοδηγήσει το πνεύμα γενναίων και έντιμων ανθρώπων.. Είναι ανάγκη να σαρωθεί μια για πάντα ο ετσιθελισμός, η ανευθυνότητα και το θράσος όσων κατέστρεψαν την Ελλάδα. Φωνές σαν του κ, Καθηγητή πρέπει να ακουστούν πολλές. Μείναμε ολομόναχοι στην ουρά των προηγμένων. Και η απόσταση αντί να μικραίνει όλο και μεγαλώνει χάρις στους συμφεροντολόγους καθηγητές, τους συμμάχους τους αιώνιους φοιτητές και το άσυλο που παρέχεται αδιάντροπα αλλά και απλόχερα στην παρανομία. Διμι - Τορόντο

Dimi Makedon1/3/2012 05:50

Το αστείο είναι ότι ορισμένοι ακόμα προσβάλλονται όταν τους λες το Ελληνικό πανεπιστήμιο είναι χάλια σε σχέση με τα υπόλοιπα στον εξωτερικό. Υπαρχή σχέδιο δυσφημήσεις τους....Ταχα!! Δεν καταλαβαίνουν καν τη τους λες

dio1/3/2012 01:58

Εξαιρετικές θέσεις! Μπράβο στον κ. καθηγητή! Η πλειοψηφία των συναδέλφων του κάνει την πάπια, ε;

Υπατία1/3/2012 00:02

Σωστα κ. Κατσαμουρη και αυτο αποδυκνειει το αυτονοητο που πολυ λησμονουν. Την προδοσια της κοινωνιας απο το Πανεπιστημιο και τους συναδελφους σας. Τολμω να πω δε, οτι αν οι συναδελφοι σας καθηγητες κανανε το καθηκον τους η χωρα δε θα βρισκοταν σ αυτα τα οικονομικα, κοινωνικα και πολιτικα χαλια. Ειμαι γιος καθηγητη αλλα αυτη ειναι η αληθεια...δυστυχως.

Νικος Νικολαιδης - Σαν Φρανσισκο29/2/2012 21:02