Πρόσεχε το "φίλο" σου... τον εχθρό σου τον ξέρεις

Επιστολή του ΠΑΜΕ στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

Απάντηση σε δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών» που αφορά το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την 1η Νοέμβρη δίνει το ΠΑΜΕ με επιστολή του στην εφημερίδα. Σ' αυτή σημειώνει:

«Κύριοι.

Ο τίτλος του δημοσιεύματος της εφημερίδας σας "Εφημερίδα των Συντακτών" που αφορά το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ (Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο και όχι Πανελλαδικό) δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δε λέει αλήθειες. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή σας. Δεν είναι αθώο. Αν ο συντάκτης ήθελε πραγματικά να αποτυπώσει την αλήθεια, θα έγραφε το περιεχόμενο των δεκάδων δελτίων Τύπου που καθημερινά αποστέλλονται και στην εφημερίδα σας.

Δηλαδή, ότι εκτός από τα σωματεία και τους φορείς που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αποφάσισαν τη συμμετοχή τους στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη πάνω από 100 Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, συνδικάτα, στα οποία οι ταξικές δυνάμεις είναι μειοψηφία. Αυτό δε σημαίνει ότι οι συγκεκριμένες συνδικαλιστικές οργανώσεις συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ, αλλά καταλαβαίνουν την ανάγκη να δοθεί αποφασιστική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Οι εργαζόμενοι κατανοούν την ανάγκη για άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων, την ανάγκη να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, να μπει φραγμός στα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα που έρχονται.

Ο συντάκτης σας ξεχνάει σκόπιμα ότι οι πάνω από 900 συνδικαλιστικές οργανώσεις και φορείς που έχουν πάρει απόφαση συμμετοχής στο Συλλαλητήριο ήρθαν μέσα από εκατοντάδες Γενικές Συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, περιοδείες στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές, μέσα από καθημερινές αγωνιστικές παρεμβάσεις των συνδικάτων, στο πλαίσιο της Δίμηνης Καμπάνιας Δράσης του ΠΑΜΕ. Μια Καμπάνια κατά την οποία χιλιάδες εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από το τι θεό πιστεύουν, ρίχτηκαν στη μάχη της επιτυχίας της. Μια δράση, την οποία εσείς και η εφημερίδα σας συνειδητά για δυο μήνες αποκρύπτατε!

Το αποτέλεσμα και η δυναμική αυτής της δράσης, που συσπειρώνει χιλιάδες εργαζόμενους, ανέργους, νέους, αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς αγρότες (χωρίς απαραίτητα να συμφωνούν σε όλα με το ταξικό κίνημα), είναι που σας ενόχλησε. Το σίγουρο είναι ότι ο συντάκτης σας επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τους αναγνώστες σας και τους εργαζόμενους, διαστρε

Υστερόγραφο από δημοσιευση – απάντηση του Ριζοσπάστη προς τον κ Λάκη Λαζόπουλο

ΥΓ: Προχτές, ο τηλεδιασκεδαστής πήγε ένα βήμα παραπέρα, διαστρεβλώνοντας με «κουτοπονηριές» την παρέμβαση της Αλέκας Παπαρήγα, στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης, στη Βουλή, την προηγούμενη εβδομάδα.

Το γεγονός είναι γνωστό: Κάποιοι λίγοι βουλευτές χειροκροτούν ένα αστείο στην ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, όπου η Πρόεδρος της ΚΟ του ΚΚΕ αναφέρεται στην υποκρισία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίον αποδίδουν ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά που ξέρουν ότι δεν έχει.

Ενώ τα ίδια κόμματα, όλα αυτά τα χρόνια, εγκαλούσαν το ΚΚΕ ως δογματικό και απολιθωμένο, την ώρα που εκθείαζαν την «ανανέωση» όσων στελεχών το εγκατέλειψαν, για να φτιάξουν μετά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Στο «Αλ Τσαντίρι» του Λάκη προβλήθηκε, με μονταρισμένο πλάνο, άλλη στιγμή της συνεδρίασης της Βουλής, στο οποίο φαίνεται να χειροκροτεί σύσσωμη η πτέρυγα της ΝΔ!!! Με προφανή στόχο να εμφανιστεί ότι την Πρόεδρο της ΚΟ του ΚΚΕ τη χειροκροτούσαν όλοι οι βουλευτές της ΝΔ, ενώ την ώρα που έγινε το περιστατικό δεν ήταν πάνω από 20 οι παρόντες βουλευτές της συγκυβέρνησης...

Μιλάμε για τέτοια κατάντια. Είπαμε, όμως. Το να ποντάρεις σε κάποιο άλογο θέλει και θυσίες, ακόμα και αν σου χαλάσει η μονταζιέρα...

Εμείς απλά αναρωτιόμαστε: Ο Λαζόπουλος αντιγράφει τον Καρτερό της «Αυγής» ή το αντίθετο;

Έχει την αξία του αν το διαβάσεις έστω και τώρα, διαβάζοντας θα ανακαλύψεις γιατί αφού πληρώνεις μια ζωή… ακόμη χρωστάς! και το χειρότερο: το χρέος το κληρονομούν τα παιδιά και τα εγγόνια… γεννημένα και αγέννητα…

Ωρα να βγουν συμπεράσματα

Η οργή των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας ξεχείλισε, αλλά το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν δεν προέκυψε τους τελευταίους μόνο μήνες. Από αυτήν τη σκοπιά, είναι μια καλή ευκαιρία τώρα, παράλληλα με τον αγώνα τους για τα δεδουλευμένα, να βγάλουν και ουσιαστικά συμπεράσματα για την πολιτική που καθόρισε την πορεία των Ναυπηγείων και κατ' επέκταση τη δική τους «μοίρα», με κατάληξη τη σημερινή κατάσταση. Το 1969, ο εφοπλιστής Ανδρεάδης, με δάνεια από τη χούντα, ίδρυσε τα Ναυπηγεία Ελευσίνας.

Μέσα σε 6 χρόνια, τα ναυπηγεία βρέθηκαν με χρέος 9 δισ. δραχμές. Από το '75 μέχρι το 1992 πέρασαν στον έλεγχο του Δημοσίου, μέσω της Εμπορικής Τράπεζας και η αποπληρωμή των χρεών φορτώθηκε εξ ολοκλήρου στο λαό, μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μέχρι το 1992, στα ναυπηγεία εργάζονταν περίπου 2.200 εργαζόμενοι και έγιναν κερδοφόρα. Το 1992, η κυβέρνηση της ΝΔ πούλησε το ναυπηγείο έναντι περίπου 8 δισ. δραχμών, καθαρό από χρέη, στον εφοπλιστή Περατικό. Επιβεβαιώθηκε έτσι ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι η άλλη όψη των κρατικοποιήσεων στον καπιταλισμό, αφού και οι δύο σκοπό έχουν να διασφαλίσουν τα μονοπώλια και τα κέρδη τους, σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.

Ο εφοπλιστής, μέσα σε δύο χρόνια, φόρτωσε στο ναυπηγείο χρέη ύψους 10 δισ. δραχμών, απέλυσε 300 εργαζόμενους, πήρε «θαλασσοδάνεια» από την ΕΤΒΑ ύψους 7,5 δισ. και 2,3 δισ. δραχμών και τελικά επέστρεψε το ναυπηγείο στο κράτος! Στις 20 Ιούνη 1997 υπογράφτηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η σύμβαση με τον Ν. Ταβουλάρη, με τίμημα 30 δισ. δραχμές, με περίοδο αποπληρωμής τα 15 χρόνια, συν δύο χρόνια περίοδο χάριτος. Ο Ταβουλάρης έγινε ιδιοκτήτης των ναυπηγείων, έχοντας εξασφαλίσει παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού ύψους 25 δισ. δραχμών.

Μέσα σε πέντε μήνες και μέχρι το Νοέμβρη του 1997, ο Ταβουλάρης απέλυσε 1.600 εργαζόμενους και από αυτούς επαναπροσέλαβε 750 χαρακτηρίζοντάς τους «νέες» θέσεις εργασίας, με πετσοκομμένους μισθούς και εργασιακά δικαιώματα! Τον ίδιο χρόνο, πήρε 7 δισ. δραχμές κρατική επιδότηση και άλλα 7 δισ. δάνειο για επενδύσεις.

Στις 10/03/2011, η διοίκηση της εταιρείας με αίτηση που κατέθεσε η μητρική εταιρεία «Νεώριον Συμμετοχών», ζήτησε την υπαγωγή των Ναυπηγείων Ελευσίνας στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, υποστηρίζοντας ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας. Η συγκεκριμένη κίνηση στόχευε να πάρουν κομμάτι από την πίτα των εξοπλιστικών προγραμμάτων ύψους 10 δισ. ευρώ που εκείνη την περίοδο είχε καταρτιστεί από την κυβέρνηση, μέσω της κατασκευής των γαλλικών φρεγατών τύπου «ΦΡΕΜ» για το Πολεμικό Ναυτικό.

Ακολούθησε η διένεξη με το κράτος, που ισχυρίζονταν ότι ενώ τα ναυπηγεία είχαν πάρει λεφτά, δεν είχαν προχωρήσει ανάλογα τις εργασίες, με τον επιχείρημα ότι δε διέθεταν «ρευστό». Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας αντιδίκησε με τα Ναυπηγεία που ζητούσαν επιπλέον χρήματα, επικαλούμενο σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Το θέμα διευθετήθηκε προσωρινά με μια τροπολογία τον Απρίλη του 2013, με την οποία αποδεσμεύονταν 25 εκ. ευρώ για τον ιδιοκτήτη του ναυπηγείου, προκειμένου να προχωρήσει η κατασκευή τριών πυραυλακάτων που είχε παραγγείλει το Πολεμικό ναυτικό. Το επιχείρημα ήταν τότε ότι με μέρος από αυτά τα λεφτά (11,5 εκ. ευρώ) θα πληρώνονταν οι εργαζόμενοι. Η τροπολογία δεν έλυσε το πρόβλημα, το οποίο επανέρχεται ακόμα πιο οξυμένο σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά, και ενώ φουντώνουν τα σενάρια και τα επιχειρηματικά παιχνίδια γύρω από τα Ναυπηγεία.

Η πείρα που έχουν αποκομίσει οι εργαζόμενοι και στα Ναυπηγεία Ελευσίνας δε δικαιολογεί αυταπάτες και αναστολές. Η εργοδοσία και το κράτος της «τα βρίσκουν» και «τα χαλάνε» ανάλογα με το πού φυσάει κάθε φορά ο άνεμος των ανταγωνισμών και των επιχειρηματικών συμφερόντων. Χαμένοι, όμως, βγαίνουν πάντα οι εργαζόμενοι. Καμιά θέση εργασίας δε διασφαλίζεται, κανένας μισθός δεν είναι σίγουρος όσο τα ναυπηγεία είναι ιδιοκτησία των καπιταλιστών. Οσο η ναυπηγική βιομηχανία υπηρετεί το καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και την άμυνα της χώρας.

Αυτό προϋποθέτει σύγκρουση και όχι συνεργασία με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, ρήξη και όχι ανοχή με την ΕΕ και τις κατευθύνσεις της, ανατροπή και όχι συμβιβασμό με τον «ρεαλισμό» του καπιταλιστικού μονόδρομου.

Από το σημερινό Ριζοσπάστη22/10/2014

Η ΑΥΓΗ κι Ο χορτάτος θείος Θ. Κ. (θανασης Καρτερός)

Θα μπορούσε κάποιος να κλείσει την εφημερίδα και να μη δώσει σημασία. Να σκεφθεί ότι εκεί στην «Αυγή», την «εφημερίδα της αριστεράς», όπως ισχυρίζεται, υπάρχει κάποιος τύπος που κοιμάται και ξυπνάει βλέποντας στον ύπνο του τον Στάλιν. 

Ενας ακόμα γραφικός, που βγάζει τα εσώψυχά του κάνοντας ασκήσεις στο χαρτί με την αισώπεια γλώσσα του. Ομως, ο μύθος που σερβίρει ο Θ. Καρτερός, με τον «Γιαννάκη που λιποθύμησε από την πείνα, αλλά μια κακιά κυρία Κανέλλη εμποδίζει τους γονείς να στυλώσουν στα πόδια του το παιδί, με ένα ποτήρι γάλα...» ξεπερνά τα όρια. 

Οχι γιατί χρεώνει στο ΚΚΕ την ευθύνη για την πείνα και την εξαθλίωση από την οποία δοκιμάζεται ένα σημαντικό μέρος του λαού μας. Αυτό είναι το λιγότερο και αναμενόμενο από τον συγκεκριμένο αρθρογράφο.

Ο Θ. Κ. κάνει κάτι πολύ χειρότερο. Ζητάει από τον κόσμο αυτό που σήμερα απαιτεί η κυρίαρχη λογική. «Μάθε να ζεις με τα ψίχουλα». «Να είσαι ευχαριστημένος, Γιαννάκη, που έχεις ένα ποτήρι γάλα»!

Ως άλλος Μωυσής, που κατέβηκε από το όρος Σινά με τη ρομφαία του θεϊκού λόγου, νουθετεί το λαό του: «"Δος ημίν σήμερον"! Και για αύριο; Αύριο έχει ο Θεός ή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αν προτιμάτε. 

Κλείστε τα αυτιά σας σε αυτούς που ενσπείρουν "καινά δαιμόνια". Που βάζουν τον Γιαννάκη, αντί να του δώσουν ένα ποτήρι γάλα, να διαβάζει εφημερίδες και να αναρωτιέται. Μα γιατί με τόσα κουτιά γάλα στα ράφια του σούπερ μάρκετ της γειτονιάς, εγώ δεν έχω να πιω ούτε ένα ποτήρι, για να μη λιποθυμώ από την εξάντληση; 

Δεν είναι η ώρα, Γιαννάκη, για τέτοιες ερωτήσεις. Τώρα είναι η ώρα να σκεφθούμε πώς θα στομώσουμε την πείνα μας. Μη δίνεις σημασία σε αυτά που λένε οι κουκουέδες. Κοιτάξτε να μπαλώσουμε τη φτώχεια μας όπως όπως.

Εντάξει, ο μπαμπάς σου δεν έχει δουλειά. Η μαμά σου άρρωστη, κλινήρης, δεν έχει να αγοράσει τα φάρμακά της. Ούτε μπορεί να πάει στο νοσοκομείο, γιατί είναι ανασφάλιστη. Ομως, Γιαννάκη, σ' αυτή τη ζωή δεν μπορείς να τα 'χεις όλα.

Πιες το γάλα σου να πάρεις δυνάμεις, να σηκωθείς, να πας στο σχολείο αύριο. Και μη διαμαρτύρεσαι γιατί το παντελόνι σου έχει φθαρεί και ο μπαμπάς, άνεργος, δεν έχει λεφτά για να σου αγοράσει άλλο. Μην αφήσεις, Γιαννάκη, τους κουκουέδες να σε "εκβαρβαρίσουν". 

Τώρα είναι ώρα για πολιτισμένα πράγματα. Προσγειωμένα. Μη ζητάς τον "ουρανό με τ' άστρα". Αυτοί που σου λένε να διαβάσεις τις εφημερίδες και να ρωτάς είναι "αιθεροβάμονες". Δε χρειάζεται να μάθεις τι φταίει για την πείνα σου. Ούτε ποια τάξη είναι αυτή που κλέβει το ψωμί από το τραπέζι σας.

Τώρα είναι η ώρα του "ψήφιζε και μη ερεύνα". Και αν μάλιστα μαζί με τον μπαμπά σου, που λες ότι είναι ΣΥΡΙΖΑ, κάνετε στις επόμενες εκλογές το καθήκον σας, ε, τότε, μπορεί ο μπαμπάς να μη βρει δουλειά, εσύ Γιαννάκη να μη γίνεις αυτό που ονειρεύεσαι, αλλά, ρε μπαγάσα, στο εγγυώμαι: Ενα ποτήρι γάλα θα το έχεις κάθε πρωί! Αυτά είχα να σου πω, Γιαννάκη. Ο χορτάτος θείος σου Θ. Κ.».

Παρμένο από τον Ριζοσπάστη 15/10/2014 σελ 24 ''Αποκαλυπτικά''