To σόου Θεοδωράκη - Βαρουφακη (καλλιέργεια φόβου) (?) κάτι άλλο?

Όπλο της αστικής τάξης ήταν πάντα η καλλιέργεια του φόβου και το ρόλο αυτό τον παίζουν τα κόμματα της.

 Η αστική τάξη σαν σύνολο, σε καμία χώρα του κόσμου δεν είναι ενωμένοι από άποψης συμφερόντων, έτσι και στην Ελλάδα τα συμφέροντα ποικίλουν.

Άλλοι είναι με τα Γερμανικά συμφέροντα (?) γιατί μπορεί να είναι μέτοχοι ή μεσάζοντες σε Γερμανικών συμφερόντων επιχειρήσεις, άλλοι με τον Ομπάμα γιατί τα συμφέροντα είναι στα Αμερικάνικα κεφάλαια, άλλοι τα έχουν σε ξένες τράπεζες και θα τους βόλευε η δραχμή για να τα αυγατίσουν, και πάει λέγοντας…

Αυτοί όλοι μαζί αποτελούν την αστική τάξη και έχουν οικονομικές αντιθέσεις μεταξύ τους που μπορεί να είναι και αγεφύρωτες.

Όμως σε ένα πράγμα ομοφωνούν: η τάξη τους (η αστική) να μην χάσει  τον πλούτο και την εξουσία που κατέχει. Εκεί θα τους βρεις ενωμένους σαν μια γροθιά!

{το κοινοβούλιο τους και οι νόμοι που εισηγούνται και ψηφίζουν, είναι ενδεικτικό,  στις μέρες μας κυριαρχεί η φράση μεταρρυθμίσεις και ομοφωνούν. Ομοφωνούν γιατί πίσω από τη μαγική λέξη (μεταρρυθμίσεις) ισοπεδώνονται όλα τα δικαιώματα των ανθρώπων – του λαού… οι μόνοι που εργάζονται και παράγουν τα πάντα!}  

Ένα άλλο παράδειγμα, τους ακούσαμε ποτέ να μιλάνε για της συμφωνίες που έχουν υπογράψει μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και τι απορρέει από αυτές;  πιστεύω πως όχι.

Για αυτό όταν μιλάνε για νομιμότητα των κεφαλαίων που έχουν μεταναστέψει… ουσιαστικά εννοούν πως τα κεφάλαια αυτά, δεν δηλώθηκαν η δεν πληρώθηκε ο ανάλογος φόρος…  αλλιώς θα ήταν εντάξει. Είναι όμως εντάξει;

Το  πρόβλημα μας είναι αν τα κεφάλαια ταξίδεψαν νόμιμα, ή αν πληρώθηκε φόρος; ή που με νόμιμο τρόπο, ο πλούτος της χώρας που παράγει ο λαός της, κεφαλαιοποιείτε και πάει ταξίδι με τις γνωστές συνέπειες; κι εδώ την νομιμότητα την δίνει η συνθήκη του Μάαστριχτ.

Ακούσαμε ποτέ από αστό πολιτικό ή τεχνοκράτη, να μιλήσει για την ΚΑΠ (κοινή αγροτική πολιτική) που έχει αφήσει την Ελληνική γη άγονη, ακαλλιέργητη, που εισάγουμε προϊόντα κατώτερης ποιότητας, πχ λεμόνια από Αργεντινή, ή από αλλού, όσπρια, γαλακτοκομικά, κρέατα κτλ, ενώ στην αγροτική οικονομία είμαστε χώρα εξαγωγική, πριν την ένταξη στην ΕΕ;

Είναι πολύ σύνθετο το πρόβλημα, για αυτό και δύσκολο να κατανοηθεί. Η  αστική τάξη το γνωρίζει αυτό και προσπαθεί να το κάνει δυσκολότερο… έχει μηχανισμούς έχει κόμματα να συσκοτίζουν και να αποπροσανατολίζουν.

Ένα τέτοιο επεισόδιο ήταν και ο ντόρος Θεοδωράκη – Βαρουφάκη και δεν θα σταματήσει γιατί αυτό είναι επάγγελμα.

Το ζητούμενο είναι τι θα κάνουμε εμείς, ο λαός, η τάξη που, ενώ είναι πλειοψηφία και παραγωγός του πλούτου… ανέχεται ακόμη να είναι ζήτουλας του αέρα που αναπνέει, και  να τον λοιδορούν κι από πάνω, ποιοι; εκείνοι που δεν έχουν στην κατοχή τους τίποτα!

Τίποτα, παρά μόνο ένα μηχανισμό… αυτός ο μηχανισμός πρέπει να καταστραφεί, που τους εξασφαλίζει ύπαρξη με νομιμότητα…