Τι άλλο πρέπει να δούμε για να καταλάβουμε πως οι εκλογές δεν είναι τίποτε άλλο από φερετζές της αστικής δικτατορίας...?

Μόνο τα πρόσωπα (μαριονέτες) αλλάζουν... οι αποφάσεις παίρνονται από το ίδιο κέντρο και με πανομοιότυπο τρόπο... τι άλλης απόδειξης από τον τρόπο που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση της λαϊκές κινητοποιήσεις σήμερα...?

Όταν αμέσως μετά τη γενική απεργία της περασμένης Πέμπτης και τα μαζικά απεργιακά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, η κυβέρνηση είδε «άνευρες» κινητοποιήσεις, τις οποίες μάλιστα «διευκόλυνε» η εργοδοσία!

Είναι βρώμικη η προσπάθεια της κυβέρνησης, ιδιαίτερα όταν έχει αποσπάσει τις ευλογίες του ΣΕΒ στη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού και όταν ξέρει καλά ότι η προετοιμασία της απεργίας πολεμήθηκε σκληρά από την εργοδοσία, ενώ η τρομοκρατία κορυφώθηκε ανήμερα της κινητοποίησης και συνοδεύτηκε ακόμα και με απολύσεις απεργών τις επόμενες μέρες.

Όσο για τους «ακραίους», τους οποίους επικαλείται η κυβέρνηση, τις ίδιες μέθοδες εφάρμοσαν και οι προηγούμενοι, για να φτιάξουν κλίμα καταστολής, ακόμα και για να στήσουν προβοκάτσιες.

Γι' αυτό χρειάζεται να πέσει στο κενό κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να χειραγωγήσει τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, να τους διασπάσει, να τους συκοφαντήσει.

Χρέος δικό μας πρέπει να είναι ένα: με τον τρόπο και τα επιχειρήματα μας, να πείσουμε όσους ακόμη ελπίζουν, πως ελπίδα δεν υπάρχει... η ελπίδα είμαστε εμείς και οι αγώνες που έρχονται...

Αγώνες στραμμένοι στην πηγή στην πραγματική εξουσία και όχι στα πρόσωπα. Ο αγώνας που βλέπει την αιτία στα πρόσωπα, δεν είναι αγώνας... είναι αυτοκτονία του αγώνα!
...το λέω αυτό γιατί ακούστηκαν φωνές στα συλλαλητήρια που μιλούσαν για ελικόπτερα που θα έρθουν να πάρουν τους υποτίθεται κυβερνητικούς υπεύθυνους... ε, και? θα φέρουν άλλους και θα ξαναφέρνουν μέχρι να κουραστούμε.

Το έργο είναι της μόδας και έχει παιχτεί στην Αργεντινή στην Αίγυπτο και αλλού... τι έγινε μετά στης χώρες αυτές δεν είναι γνωστό, αν ήταν... δεν γινόταν καν σκέψη για ελικόπτερα...